leczenie bruksizmuBruksizm
Bruksizm (z greckiego zgrzytać zębami) – patologiczne tarcie zębami żuchwy o zęby szczęki, występujący najczęściej w nocy. Choroba bruksizmu polega na podświadomym zaciskaniu i zgrzytaniu zębami. Siły wyzwalane na powierzchniach żujących u pacjentów z bruksizmem są nawet kilkakrotnie większe od tych działających podczas normalnych procesów gryzienia i żucia, może to prowadzić do poważnych uszkodzeń. Czasem ludzie z bruksizmem nawet nie są świadomi swojego zachowania w ciągu snu. Mogą zgrzytać zębami dosłownie przez całą noc i nie wiedzieć, że to robią. Jest to problem, z którym zmaga się wiele osób i nie należy bagatelizować objawów bruksizmu. Pamiętaj! nawet zwykłe zgrzytanie zębów może mieć poważne konsekwencje.
Konsekwencje nieleczenia
Nieleczony bruksizm może doprowadzić do:
- przewlekłych stanów zapalnych;
- zwyrodnień stawów skroniowo- żuchwowych;
- uporczywych bólów głowy, karku i kręgosłupa;
- rozchwiania zębów w szczęce i żuchwie;
- całkowitego lub częściowego starcia koron zębowych;
Ponadto zgrzytanie zębami stanowi problem społeczny, ponieważ może wywołać zaburzenia snu u partnerów śpiących w tym samym łóżku.
Przyczyny
Wśród przyczyn bruksizmu wyróżnia się:
- predyspozycje genetyczne;
- wady zgryzu;
- braki zębowe;
- nieprawidłowe kontakty na źle wyprofilowanych wypełnieniach;
- wadliwie ukształtowane powierzchnie koron, mostów lub protez;
- nadmierny stres i nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych;
- zaburzenia lękowe np. fobie
- nawykowe, długotrwałe żucie gumy lub żucie jednostronne.
Nie bagatelizujemy objawów
Różne objawy bruksizmu
Jama ustna:
- ścieranie i pękanie zębów;
- ubytki klinowe – postępujące obniżanie się dziąseł
- zaniki przyzębia – obniżanie się korzeni zębów;
- przygryzanie policzków;
- przygryzanie języka;
Stawy skroniowo – żuchwowe:
- ograniczona ruchomość żuchwy;
- zaburzony tor przy otwieraniu i zamykaniu ust;
- bolesność w okolicy przyczepów mięśni żwacza i skroniowego;
Mięśnie:
- przerost mięśni żwacza i skroniowego (tzw. „ twarz kwadratowa”)
- przykurcze mięśniowe;
- ograniczona ruchomość głowy;
Ogólnoustrojowe:
- bóle głowy;
- bóle ucha i zaburzenia słuchu;
- bóle karku i pleców;
- zaburzenia w produkcji śliny przez gruczoły ślinowe;